Yeni Bir Yıl

Yeni Bir Yıl

Zaman acımasız

Zaman nankör..

Bir kelebeğin ömrü kadarken yaşamak,

Hala neden ki günleri saymak..

Koca bir yıla daha veda ediyoruz.İyi ya da kötü anılar kaldı geriye.Bizi üzen

ya da sevinçlere boğan bir sürü şey yaşadık.

Başarılar,başarısızlıklar,kayıplar,kazançlar oldu.Sevildik bazen,bazen de

nefret edildik.

Yeni insanlar girdi hayatımıza,ya da o çok sevdiklerimizi kaybettik.Kırdık,

kırıldık kimi zaman.

Bizi bekleyenlere yetişemedik çoğu zaman,bazen de bizim beklediklerimiz

bize yetişemediler.

Hayat için mücadele ettik,yeni şeyler öğrendik,bildiklerimizi unuttuk.Eksiklerimizi

gördük,eksilenleri gördük.

İyi olanı sevdik

Güzel olanı beğendik

Başarıyı takdir ettik

Doğru olanla birlikte yürüdük

Kıymetli olanın değerini bildik

Alim olanı dinledik

ve bize uymayanları da yolladık hayatımızdan..

Yaş ve yılların çabucak tükendiğini gördükçe,arada bir kendimize gelip,ne yaptığımızı

sorguladık sık sık.

Değişen her türlü şeyin,insanlardaki başkalaşımını izledik.Statü,maddi kazançlar ve

birçok maddesel artışın insanlara verdiği  kabuğu gördük.

Oysa ,dünyaya sadece bir şeyler elde etmeye mi gelmişti insanlık.Evler,arabalar,makamlar,

şaşalı ultra lüks hayatlar,paranın sahip olacağı herşeye kavuştuk.

Tabi gittikçe de uzaklaştık ınsanlıktan.

Arkadaşlık,dostluk,akrabalık,komşuluk gibi insanları yakınlaştıran değerler bir bir rafa

kalktılar işte.Zamanla iyice tozlanıp,görünmez oldular.

Herşeyi ben bilirim  havaları ile ruhu da havalandı insanların.

Güven,sadakat,samimiyet eski moda oldu nedense.Bir yürek nasıl ısıtılır çıkarsız hatırlamadılar

bile..

Çünkü hep hesaplar vardı, bitmez tükenmez istekler..

Daha çok,daha da çok..

Ve her daha çok,içlerdeki kibirleri daha da büyüttü.

Sığmaz oldular artık koca koca aynalara..

Unutuldu küçük mutlulukların değeri,bir elin çıkarsız sıcaklığı..

Prensipler,tavırlar,yeni yeni duruşlar elde ettiler,aslında içlerinde kendileri olmayan..

Daha çok ne var dışarda diye de hep bakınıp durdular öylece etraflarına..

Sonra arada bir yokladılar yürek ceplerini,

bir  baktılar ki yok hiç kalan..

Her tercih bir vazgeçiştir.

Neyin daha değerli olduğunun kararı bize aittir.

Farkındalığımızı arttırmak,yeni şeyler öğrenmek,yeni yerler keşfetmek,yaşayan tüm canlılara

iyi ve adil davranmak,başta da bu yılları severek geçirmek..

Ölüm ve yaşam arasındaki bu kısacık hayatı değerli ve faydalı kılmak..

Üşüyen ne kadar el varsa tutabiliyorsak,bir yüzü güldürmeyi başardıysak ve bir fincan kahveyi

huzurla içiyorsak demek ki bir yıl daha boşa geçmedi demektir..

Nice güzel günlere..

Sanatla kalın..

Ressam Banu Devrim