ENDİŞEYE MAHAL YOK BİZ VARIZ

ENDİŞEYE MAHAL YOK BİZ VARIZ

Ne yazık ki, birbirimizi korkutmada üzerimize yok. Yandım, battım, bittim. Yok böyle bir şey! Türkiye Cumhuriyeti Devleti ebet müddettir. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmamalı. Düşman her zaman var, onun görevi içimizdeki hainlerle bir haçlı zihniyeti oluşturup devletimizi tehdit etmek. Biz buna beka sorunu diyoruz. Sadece Türkiye için değil, aynı sorun her ülke için vardır. Şimdi 16 Nisan’da Referanduma gideceğiz. Madem ki bu teklif meclisten Referandum noktasına getirilmiş o zaman her vatandaş sandığa gidecek ve iradesini beyan edecek. “Evet” çıksa da bu ülke dimdik ayakta kalacak, “Hayır” çıksa da aynı şey olacak. Milleti korkutarak, “Evet” ve “Hayır” cenahından gelen her türlü eylem ve söylemler demokrasiye ve bizim kültürümüze de yakışmaz. Ben yemek yediğim zaman nasıl ki bir başkasının karnı doymuyorsa, o zaman sen de kendi yemeğini yiyip karnını doyurmaya bak; bunu yaparken de etrafa sıçratmamaya özen göster. Türkiye Cumhuriyeti Devleti doksan yıldır parlamenter sistemle yönetiliyor. 16 Nisan’da şuna karar verilecek; ülkeyi yönetecek olan hükümet bir başbakan liderliğinde parlamentodan mı çıksın, yoksa bu işi seçilmiş cumhurbaşkanı mı üstlensin? Birinci derecedeki hadise bu. Lakin, anayasa değişikliği paketi 18 madde. Bütün maddeleri “Evet” ve “Hayır” cenahında olanlar çıkarlar vatandaşa anlatırlar. Hatta en güzel olanı tüm televizyonların yayınlayacağı ortak bir programda enine boyuna halka izah ederler. Herkes ekran başına geçer, liderleri dinler, açıklamalarını anlar ve vicdanıyla hareket eder. Böyle olması bize en yakışan olanıdır. Eskiden o beğenmediğimiz ve her fırsatta eleştirdiğimiz liderlerin seçim öncesinde TRT Ekranlarında bir araya gelip, son derece medeni bir şekilde tartıştıklarını unutmayalım. Evet, endişeye mahal yoktur, bu ülkenin geleceğini kimse karartamaz. Çünkü biz varız. Biz kimiz, bu topraklarda yaşayan seksen milyon vatan evladı.

FUTBOLU ÇİRKİNLEŞTİRİYORUZ

Gölcükspor Kulübü Başkanlığı yaptığım dönemde, hakemlerin gazabına epey uğramıştık. Hatta bir tanesinde dayanamamış, isyan etmiş ve o dönemin Merkez Hakem Komitesi Başkanı Ufuk Özertem’i aramıştım. Sekretarya “Kendisi yok, Başkan Yardımcısı Osman Avcı’yla görüşür müsünüz?” dediklerinde, “Tabi ki” deyip içimi Osman Avcı’ya dökmüştüm ona şunları söylediğimi çok iyi hatırlıyorum. “Bakın Sayın Başkan hakemler ya fazla stres altında ya da yönettikleri maçları kaldıracak kapasiteleri yok. Biz büyük bir deprem yaşadık, büyük bir travma var, Gölcükspor bu halkın en önemli moral kaynaklarından biri, insanlar sahaya yani tribünlere büyük bir heyecanla geliyor, hakem hataları çok bariz olunca üzülüyorlar ve ağlıyorlar. Buna kimsenin hakkı yok. Lütfen bizim maçlarımıza o maçı kaldırabilecek kapasitedeki hakemleri gönderin. Zira hakkımız yeniyor, emeğimize yazık oluyor. Ben futbolun her zaman sahadaki futbolcuların yetenekleriyle sonuca vermesini arzu eden bir futbol adamıyım. Bunu sağlayın.” Osman Avcı bana şöyle demişti; “Başkan seni dinledim, ben o maça çok güvendiğim bir adamı gözlemci olarak göndermiştim. İtimadım sonsuz, şimdi onun raporuna bakıp sana geri döneceğim” dedi. Gerçekten sözünü tuttu, kısa bir süre sonra beni cep telefonumdan arayarak “Başkan haklıymışsın, gözlemci hakeme dört puan vermiş. Bu çok düşük. Bundan sonra daha dikkatli olacağımıza söz veriyorum” dedi. İşte bu olmalı. Fenerbahçe-Bursaspor maçına bakın. Böyle maç olmaz, böyle kararlar da olmaz. Diyeceksiniz ki; Fener gol attı da hakem mi vermedi? O ayrı bir şey. Maçı izleyin, yorumcuları dinleyin, kararınızı verin. Şimdi bir sürü yorumlar okuyorum, bu sene Başakşehir’i şampiyon yapacaklarmış. Bu şehir efsanesi midir, ortaya atılan bir laf mıdır, bunları bilemem. Ama eğer böyle tartışmalar oluyor ve bunlar dillendiriliyorsa, dikkatli olmak gerekir. Sürekli olarak Fenerbahçe’yi mağdur ederek ve Fenerbahçelileri çileden çıkartarak hiç kimse hiç bir yere varamaz. Bugün ne yazık kit Türk Futbolu iyi yönetilmiyor. Halbuki futbol dediğimiz olay bir şovdur, tribünlere insanların ailece gelip keyifle maç izlediği bir şovdur. Eğer o maçlar sadece yirmi iki futbolcunun yeteneğiyle sonuçlanırsa; kim şampiyon olursa olsun adil, kim küme düşerse düşsün de yine adil bir netice olur ki herkes buna dikkat etmeli ve özen göstermelidir.