GEZGİN RUHUM

GEZGİN RUHUM

Benim güzel şehrim İstanbul..

Eskisi kadar sık gitmediğim şehrime geçenlerde bir uğrayayım dedim..

Daha Harem girişinde iş arabaları toz,toprak ve karmaşa beni karşıladı.

sürekli bitmeyen koca bir inşaat alanı oldu güzel şehrim..

Bakmaya ve gezmeye doyamadığım,ruhumu dinlendiren o güzelliklerden

eser yok..

İnsanlar bir telaş ve koşturma içinde.Kimsenin etrafına filan bakacak hali

kalmamış.Suratlar asık ..

Hemen arabalı vapura atladık güzel kızımla ve Sirkeci’ye geçtik.Işık Üniversitesi

Güzel Sanatlar da okuyan kızım da bu arada belki güzel kareler yakalar ve fotoğraf

çekeriz diyorduk.Ama insan öyle bir geriliyor ki,ne tarafa bakacağımızı şaşırdık.

Tabi ilk durak Taksim oldu.Çünkü hep hareketli ve canlıdır günün her saati.

Daha ilk girişte zaten umutlarımız suya düştü..Her yer inşaat ve toz…Yurunecek

yollar sıkıntılı.O yolların tramvayı yok ortalarda.Hani Taksim deyince hemen resmini

yaptığımız o al renkli güzel tramvay.Sanki bir şeyler eksik  manzarada..Soğuk ve

sevimsiz.

Yollarda yürümek,dağlarda tırmanmak gibi..Her yer delik deşik.Atlamalar ve

zıplamalar ile hareket ediyoruz.Bir anda karşınıza çıkan insanlara çarpmamaya

özen göstererek tabi.Çünkü hoşgörü ve saygı gibi kavramlar çoktan raflara

kalktı ve heran bir sert kayaya çarpabiliriz..Tabi biz de gardımızı alıyoruz yürürken..

Çünkü,yürürken sürekli çarpan kişilere karşı bir teknik geliştiyorsunuz tabi yıllar içinde.

Neyse yurümeye devam ettik ve yolumuza cıkan barikatları ve iş makinalarını

geçerek sağlı sollu dükkanlara bakındık.Tabi Arap misafirlerden görebildiğimiz

kadarı ile..Tüm şehri sarmışlar sanki.Nereye baksam  onları görüyorum.Ekonomiye

can katıyorlar sanırım,fakat rahat tavırları insanı yoruyor.

Neyse biraz Galatasaray’a doğru inince müzik sesleri duymak biraz olsa iyi geldi.

Bazen inanılmaz keman sesleri ile şehre güzellik katan isimsiz sanatçılar ile karşılaşmak

biraz da olsa iyi geliyor.

Her türden müziğe rastlamak mümkün buralarda.Yöresel müziğini çalanlar,halay çekenler

saz çalanlar,bir türkü tutturanlar..Memleket özlemini bir müziğe bağlayanlar..

Yani anlayacağınız her ne isterseniz var buralarda..

Tabi en çok sevdiğim şeylerin başında duvar grafitileri geliyor.Sanki şehrime renk katıyorlar.

Arada  değişen grafitileri izlemek ve önünde mutlaka fotoğraf çektirmek yaptığım iyi işler

arasında.Sanırım en beğendiklerim şu melek kanatları..Önünde uzun süre kalıyoruz çalan

güzel müzikler eşliğinde..Arada beğendiklerimize de eşlik ediyoruz  tabi..

Şehrin karmaşası öyle yoruyor ki,mutlaka bir yerlerde oturup soluklanıyoruz..Ama tam bir

yabancı gibiyim şehrime..Ben düzen severim,sakinlik isterim.Gezerken bir karmaşa oldu mu

hiç bir şeye odaklanamıyorum  maalesef.

Biraz dinlenmek iyi gelince,kendimizi Galata Kulesi ne yönlendirdik..Kızım ananas yemek

isteyince,şimdiye kadar hiç denemediğim çubukta ananas ile de tanıştık..Beynimizi kavuran

sıcağa karşı bir dilim ananas nasıl da şifa olmuştu.Seviyorum bu gençlerle dolaşmayı o yüzden..

Bazen aklınıza gelmeyen her şey ile tanıştırıyorlar işte bizi.

Yürümeye devam edince karşımıza çıkan Galata Kulesi ,yollarda gördüğüm  tüm karmaşayı

unutturdu neyse ki..Tarihi eserleri seyretmek,geçmişi koklamak öyle iyi geliyor ki insana.

Yüzyıllara meydan okuyan,yaşadığı yılları ruhunda taşıyan bu eserler bizim en değerli mirasımız.

Görmesini bilenlere,duymak isteyenlere anlattıklarının değeri hiçbir şeyle kıyaslanamaz.Sanki

ilk defa görmüşüz gibi de bir sürü kare yakalıyoruz kızımla.Hatta yabancı sanıp,bir şeyler satmaya

çalışan insanlara rağmen anın tadını çıkarıyoruz işte..

Kulenin önünde duran macuncu beni hemen eskilere  götürüyor birden..Her ne kadar o samimi

satıcılar olmasa da bir an,insanda anılara yolculuğu başlatıyor  birden..İnsanların unuttuğu

o sıcacık ve samimi yıllara..

Üsküdar da yaşayan çok sevdiğim bir çocukluk arkadaşım vardı.Geçen senelerde yitirdim Selma’cığımı.Hep o

gelir aklıma..Uzun uzun danteller örerdi ,metrelerce..Keşke  o yaşasa da nerede kötü bir manzara görsem

dantel örerek,onlara sıcaklık ve güzellik katsa diye iç geçiririm.Allah rahmet eylesin canım ya..Adını anmadığım

öyle az zaman var ki..

İşte böyle,geçmiş insanı gülümseten ve heyecanlandıran bir şey..

Bizlerden sonra geleceklere iyi şeyler bırakmak ta bir yetenek sanırım..İyi anılmak ve saygı duyulmak.

Elimize aldığımız bir şeyde o insanları yaşamak..

Tarihi eserler de bize bırakılan değerli miraslar..

Onlara iyi bakmak,onları korumak asil bir vazife.

Geçmiş ,ruhumuz daraldığında sıkıca tutunduğumuz herşey..

Ondandır işte,kendimizi kaybettiğimizde geçmişe dönüp anıları yaşamak..

Hepinize güzelliklerle dolu günler dilerim..

SANATla kalın…