KOALİSYONLAR DÖNEMİ

Adına her ne kadar ittifak deseniz de durum koalisyonlar dönemidir. 24 Haziran öncesinde bunu gördük. AK Parti ve MHP Cumhur İttifakını, CHP, İYİ Parti ve SP Millet İttifakını oluşturdular. Seçimlere böyle gidildi, Cumhur İttifakı ipi göğüsledi. O zaman konuya bir yasal dayanak hazırlanmıştı, şimdi ise gönül ittifakı şeklinde gerçekleşiyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan ile MHP Lideri Bahçeli görüşüyorlar, konu seçimde yapılacak olan ittifak. CHP Lideri Kılıçdaroğlu ve İYİ Parti Lideri Akşener görüşmelere zaten başlamıştı. Partiler aralarında anlaşma yapacaklar. Belli yerlerde birbirlerini destekleyip, ipi göğüslemek amacındalar. Türkiye’nin en büyük kenti İstanbul ve Ankara Cumhur ve Millet İttifakı’nın büyük mücadelesine sahne olacak. İktidar doğal olarak elinde bulundurduğu iki büyük ili kaybetmemek isteyecek. Muhalefet ise, güç birliği yaparak durumu lehine çevirmeye çalışacak. Evet, bu bildiğiniz bir koalisyon hareketidir. Madem ki Genel Seçimlerde bu yapıldı, şimdi de olması kadar doğal bir şey yok. Yerel Seçimler tabi ki son derece önemli. Özellikle AK Parti Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ağzından açıklanan ifadelerle bunu özellikle teyit ediyor, vurguluyor ve üzerine basa basa söylüyor. Yerel Seçimler, Genel Seçimlerin bir nevi güven oylaması gibi olacak. Demek ki önümüzdeki günler tüm adayların açıklanmasıyla birlikte büyük mücadeleleri işaret ediyor. Siyasi partiler demokrasinin vazgeçilmez unsurudur. Seçimler de demokrasinin ta kendisi. Kararı halk verecek, 31 Mart 2019’da vatandaş konuşacak. Biz yaklaşık 4,5 aylık süre içerisinde beklenti olarak sıcak bir hava istiyoruz. Samimi, güzel, demokrasiye yakışan hareketleriyle geçmesini beklediğimiz sımsıcak bir hava.

Meydan Kimlere Kaldı

Adamın komşusu tavuk horoz yetiştiriyordu Horozlarının içinde bir horoz vardı ki ötmeye başladığında hem sesi uzun hem de gür sesliydi, sabaha yakın ötmeye başlardı akşama kadar devam ederdi. Bunun yüzünden uykusuna doyamıyordu. Komşusuyla da iyi geçinmek istiyordu, ancak bu horozdan kurtulmalıydı, bir gün komşusuna uğrayıp komşu dedi canım horoz eti istiyor bana şu horozu kes de yiyeyim, dedi, ne olur? Adam her ne kadar o horozu sevse de komşu hatırına kesip pişirdi, kemali afiyetle horozu yediler. Ve adam Sevine, sevine gitmiş evine Oh demiş bu akşam rahat uyuyacağım, derken sabaha yakın 16 horoz birden Birbirleriyle yarışır şekilde ötmeye başladı, nizam intizam yok sesler karışmış üçü birden, beşi birden, hepsi birden ötünce adam kafayı yiyecek oldu. Hemen hışımla komşusunun evine gitti, kapıya öyle hiddetle vurdu ve bağırmaya başladı. Dedi ki daha akşam horozu kestik yedik, ne zaman fırsat bulup da gittin, on altı horozu aldın. Adam esteğfirullah komşu, ben horoz almaya gitmedim bu horozlar benim, hepsini ben yetiştirdim, ancak dün akşam kestiğimiz horozdan korktukları için bu güne kadar ötmeye cesaret edemiyorlardı, ne zaman ki onu kestik artık meydan bunlara kaldı…

Kimse Kaderi Değiştiremez

Önemli bir savaş sırasında Japon bir komutan askerlerinin sayısının düşmanlarınkine kıyasla çok daha az olmasına rağmen saldırıya geçmeye karar verir. Ordusunun kazanacağına olan güveni tamdır. Ancak, askerleri zafer konusunda oldukça kaygılıdır. Savaş alanına doğru ilerlerken, yol kenarındaki bir tapınakta durup hep birlikte dua ederler. Daha sonra komutan cebinden bozuk para çıkararak “Şimdi yazı-tura atacağız. Eğer tura gelirse, biz kazanacağız, ama eğer yazı gelirse kaybedeceğiz, kaderimiz böylece ortaya çıkacak” der.

Bozuk parayı havaya atar ve herkes sabırsızca paranın yere düşmesini bekler. Tura gelmiştir. Askerler çok sevinirler; kendilerine olan güvenlerini toplamışlardır. Bu coşkuyla düşmana saldırır ve savaşı kazanırlar. Bir süre sonra yüzbaşı komutanının yanına gelerek onun kehanetini takdir edercesine, “Kimse kaderi değiştiremez” der. Bunun üzerine “Haklısın” der komutan, iki tarafı da tura- olan parayı göstererek…

Hatırla Şunu

Yakalanan üç casus, en gelişmiş “teknik”lerle işkenceden geçirildi.

Çok geçmeden Amerikalı bildiklerini “okudu”.

Fransız biraz direndiyse de, sonunda o da konuştu.

Temel, bana mısın demedi.

– Hatırlamayrum! diyordu hep.

İşkence, sorgu günler boyu sürdü. Cevap aynı:

– Hatırlamayrum.

Bir gün yan odadan, aynalı camdan kendisini izlerlerken, Temel’i kafasını yumruklarken, duvardan duvara çarpar gördüler:

– Hatırla şunu daa! Yazuk değul mudur saa, çektiğin onca işkenceye!