17 AĞUSTOS ASRIN FELAKETİNDEN, 15 TEMMUZ ASRIN İHANETİNE

Emekli Koramiral Atilla Kezek;

Ordu hepimizin.

Asker hepimizin.

Peki, ya çöp arabaları kimin?

İş makinaları kimin?

Putin’in mi? Esad’ın mı? Obama’nın mı?

Fatma Teyze “Allah razı olsun” diyordu, çadır kentin girişinde. Torununa gelen oyuncaklar sevindirmişti en çok onu. Rahmetli eşi Gölcük Tersanesinden emekliydi, damadı da tersanede çalışıyordu. Dört yaşındaki torunu için de “inşallah subay olacak” diyordu. Hasan Dede Kavaklı Sahili’nde yerleşmiş oradan sürekli yayın yapan TV muhabirine anlatıyor “Ben kendim çıktım ama eşimi, oğlumu, gelinimi enkaz altından askerler çıkardı. Allah hepsinden razı olsun.”

Hele çadırda yaşayan Makbule Teyze’nin “Şimdi yaz, kış gelince ne yapacaksınız, yakınlarınızın yanına mı gideceksiniz?” “Hiç bir yere gitmem Donanma bize bakar” deyişini hiç unutmuyorum.

Neler gördü bu gözler, neler duydu bu kulaklar.

Birlikte etkilendiğimiz asrın felaketinden, yine birlikte zarar gördüğünüz asrın ihanetine geldik.

Ordu hepimizin, asker hepimizin.

Peki çöp arabaları kimin?

İş Makinaları kimin?

17 Ağustos Depreminde asker sivil hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımızı saygı ve rahmetle anıyorum.

 Atilla Kezek Emekli Koramiral

Deprem zamanı Donanma Genel Sekreteri