Sonbahar Renklerim
Sonbahar Renklerim
Dışarıda griye boyandıysa gökyüzü
Hazırsa bir de her an ağlamaya.
Güneş saklanmışsa bulutların arkasına,
renkler de kaybetmişse kendini yavaş yavaş.
Kuşlar da küsmüşse üstelik,
İşte tam da hüznün vaktidir
Sonbahar…
Hızla geçen yaz mevsimi yine telaşlara yenik düştü..Yapmak istediğim bir sürü
şey kaldı yine..Oysa ne çok plan yapmıştım..Tatil boyunca yapacağım resimler,
yazacağım yazılar ve görmek istediğim yeni yerler..
Zaman sanki,ben plan yaptıkça bana bir yerlerden gülümser oldu..Çok mu şakacıdır
son zamanlarda bilemedim..
Oysa bir ağustos böceği gibi şarkılar söyleyip,keyif almaktı bahardan niyetim..Olsun ,
yine başka bahara kaldı işte der,gülümserim..
Bahar,yaz derken hızla gelen sonbahar aslında pekçok sanatçı için muhteşem bir aydır.
Çünkü,sonbahar renk demektir.Sarılar,turuncular,kırmızılar,kahverengiler sanki tüm evrene
görsel bir şölen sunarlar..
Ben de ne zaman renkleri özlesem,hemen doğaya atarım kendimi.
Çoğu zaman da sahile .Deniz kenarları artık ihtişamlı mavilerini soldursa da,
deniz her zaman huzur verir izleyene.Eğer hava çok rüzgarlı değilse,şeffaf bir tablo gibi
sahip olduğu ne varsa sunar bize..Çakıl taşlarının pırıltısı içine saklanmış deniz yıldızları varsa
sahile vurmuş,mutlaka atarım tekrar denize.Belki yaşamaları için yeni bir şansları vardır diye.
Midye kabuklarının içine saklanmış bir sürü deniz sakini gözüme çarpar..
Bazen de miskin miskin kumlarda yatan köpekler görürüm.Kirlenmiş tüyleri ile öylece yatıp,
onlara verilecek yemeği bekleyen,bir de tabi şefkat ile başını okşayacak elleri..Soğuyan
hava ile,sanki keyifleri kaçmış,yaklaşan zor günlerin hüznü içindeler gibi durgun hepsi de.
Telaşla koşturan martılar da
ortalarda görünmezler bu havalarda.Sadece,parkı mekan tutmuş güvercinler ve kargalar.
Onlar sadık birer ev sahibi gibi,soğuk ve değişen tabiatı umursamadan bir telaş içinde hayata
devam ederler.Pekçok insan unutmaz onları,ekmeklerini paylaşır yine de..
Işıl ışıl yeşil ağaçlar,yapraklarını bir başka bahar için üstünden atmaya başladılar bile.Tabi
önce sarının en güzel tonlarına boyayıp,biraz eskitip öyle..Belki kış gelene kadar,bunca rengin
keyfini çıkarabildiği kadar çıkaracaktır onlar da.
Gökyüzü de başladı hemen mavilerden grilere dönmeye. Sanki,bulutlar bile kirlenmiş o pofuduk
halini bir yerlerde unutmuşlar..Gün batarken alıştığımız sıcak renkler,yavaş yavaş soğumaya başlamışlar
bile.Birine kızsam da şöyle bir gürlesem ,çaksam şimşeklerimi der gibi bir hali vardır havanın.
Hele çiçekler,ah o benim en sevdiklerim..Onlarsız asla olamayacağım o zarif yaratıklar.
Sonbahar onları da soldurmuş,biraz kırmış,üzmüş…O tazecik pespembe güller,tüm yapraklarını
yerlere savurmuş,ya da kuru bir hal almışlar bile.Ya o sevgili ortancalar.Pembeler,morlar,maviler,beyazlar
ile tüm bahar ve yaz boyunca yüzümüzde güller açtıran o muazzam güzellikler.Alıp koparmaya bile
kıyamadığım o güzel çiçekler,şimdi sararmış,solmuş halleri ile sonbaharı kabullenmiş görünüyorlar.
Sanki en cabbar sardunyam çıkmış gibi.Sonbahar ona daha etkisini göstermemiş sanırım.Yine al al
olmuş ,yemyeşil gönlümü almaya devam ediyor.Onu arada hızla sallayan o şiddetli rüzgarlara inat,
”bak burdayım ve hala çok güzelim” diye nisbet yapar bir edası var..Hatta,daha da reklendi sanıyorum.
İşte böyle,doğa ve renkler her zaman sanatçının beslenme ve ilham kaynağıdır..Sık sık beslenmek
ister bu ilham.Zaten bakmasını bilen,hissedebilen insanlar doğanın her mevsim değişen ruhunu
izler ve kendi ruhuna kaydeder.
Sanatla kalın..
Ressam Banu Devrim banu_devrim@hotmail.com