“YALNIZ GELİRİZ DÜNYAYA VE DE YALNIZ GİDERİZ”

“YALNIZ GELİRİZ DÜNYAYA VE DE YALNIZ GİDERİZ”

İlçemizin sevilen esnaflarından Osman Ay, yaptığı açıklamada yalnızlık konusunda açıklamalarda bulundu.

Dünyaya gelmek yalnızlığın bize biçtiği libası giymektir

Ay, yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Yalnızlığı unutmak kendimizi ondan uzaklaştırmak için bulduğumuz oyunlar, eğlenceler boşunadır. Vefası yoktur adına arkadaş, dost, akraba dediğimizin kalabalıkların çocukluğumuz, gençliğimiz dahi vefa göstermeyip bizi terk ederken vefa umarız dünya çölünde etrafımızda gördüğümüz herkesten. Zamanla ne hayatın tutunacak bir ucu kalır elimizde ne dünyanın gerçekliği kalır zihnimizde. İçimizden dışımıza doğru kocaman bir boşluğun uğultusu yayılır. Gökyüzüne değil toprağa bakarak yürümenin hayata dünyaya değil acıya sarılmanın ve geride kalan her şeyi yok saymanın adıdır yalnızlık. Biliriz konuştuğumuz tüm sokakların çıkmazda düğümlediğini, biliriz bir kez başladığımız yalnızlık oyunun sonunun gelmeyeceğini lakin yalnızlığın biteceğine dair bir umut solgun bahçemizde rengarenk kanatlarıyla dolaşan kelebekler gibi gelir, durmadan hatırlatır kendini. Değerli Kardeşlerim; Herkes her şey yalnızdır aslında. Ancak, sadece yalnız kaldığının farkında olabilenler bilir bu durumu. Yalnızlığın büyük uçurumundan bir kez aşağı bakanlar için hayat oyun ve eğlence olmaktan çıkar. Varlığınızın bir gölge olduğunu fark ettiğinizde rüyalar ve hayaller kenar süsüne dönüşür yazgınızın. Öznesi de nesnesi de siz olursunuz hayatın. Parantez içinde bir cümlesinizdir, yapayalnız. Dünyaya gelmek yalnızlığın bize biçtiği libası giymektir. Aslında ve her yalnızlık hissi biraz sürgünlüğün hüznünü, biraz cennetten uzak kalmışlığın hasretini barındırır özünde. Herkesin ve her şeyin tenhasına düşen uzak bir ülke, haritalarda yeri olmayan bir şehirdir yalnızlık ki bazen bile isteyerek hicret ederiz o şehre. Bazen sınırları aşar iltica ederiz o ülkeye. Günü gelince sevdanın gurbetin vuslatın ayrılığın kapıları hep yalnızlığa açılır. Yalnızlık kalbimizin derinlerinde kaybolmuş ıssız bir bahçedir. Sadece keşiflerinin bildiği saklı bir ada. Yastıkta gözyaşıdır ve ıssızlığın sessizliğin sizi karanlık ormanlarda ansızın sobelemesidir. Sobeleniriz ve başlar fırtına bahçemizdeki tüm ağaçlar yalnızlığın fırtınasıyla sökülür kökünden. Her manimizi hüzün ve acı savurur. Gözlerimiz yanar, bütün eski yaralarımız sızlar yalnızlık denizinin tuzundan. Yalnız Geliriz Dünyaya ve Yalnızda Gideriz” dedi.