Oğlunun mezarını 4 yıl sonra bulabilen Emine Cebeci, “EVLAT ACIMDA ÖZLEMİMDE İLK GÜNKÜ GİBİ”

Oğlunun mezarını 4 yıl sonra bulabilen Emine Cebeci,

“EVLAT ACIMDA ÖZLEMİMDE İLK GÜNKÜ GİBİ”

Enkazdan 16 saat sonra sağ olarak çıkartılan ve daha sonra izini kaybettiği oğlunu 4 yıl sonra kimsesizler mezarlığında bulan acılı anne Emine Cebeci 17 Ağustos 1999 Gölcük Depreminin 20. Yıl dönümünde oğlu Serken Yapıcı’nın mezarı başındaydı. 4 yıl sonra oğlunun mezarını bulabilen Cebeci  evlat acısının ve özleminin dinmediğini söyledi.

“Oğlum enkazdan çıktığında hayattaydı”

17 Ağustos 1999 Gölcük Depremi’nde enkaz altından kurtarılan ancak hastanede yaşamını yitiren oğlu Serkan Yapıcı’nın (18) mezarını DNA testi ile 4 yıl sonra kimsesizler mezarlığında bulan Emine Cebeci, evlat acısının ve özleminin dinmediğini söyledi. Oğlunun mezarını bulmak için verdiği mücadeleyi anlatan Emine Cebeci 20 yıl önce yaşadıkları şu sözlerle anlattı: “Yaşadığımız o deprem felaketinde oğlumla beraber aynı evi paylaşıyorduk. Bir anda ne olduğunu anlamadık. Deprem olduğunu sadece bizim binamız yıkıldı zannettim. Etraftan yardım ederler gelir bizi kurtarırlar diye düşünürken, ama ne yazık ki sonra anladık ki dışarıdan gelen çığlıklar bağrışmalar gelirken, büyük bir deprem olduğunu anladık. Bizde kurtulmak için dua ediyorduk. Fakat saatler geçti, Gölcük çok kötü durumdaymış. O anda biz dışarıyı göremediğimiz için yardım gelmesini bekledik. Gölcük o gün kendi çabasıyla birbirini kurtarmaya çalıştı. 16 saat sonraydı, önce oğlumu çıkardılar. Gölcük Askeri Hastaneye götürdüler. Enkazdan çıkana kadar sürekli konuşuyorduk. “ Anne ben çok iyiyim sadece ayağım ezik” diyordu. Konuşa konuşa çıktık biz enkazdan. O ilk gittiği içinde hep şükrettim Allah’a, çocuğum kurtuldu, ben kurtulmasam da olur diye.  2 saat sonra da beni çıkardıklarında Serkan’ı nereye götürdüyseniz beni de oraya götürün dedim. Askeriye’ye götürdüklerini söylediler. Bende oraya gittim ama ondan sonra oğlumuz izini kaybettim” dedi.

“Oğlumun mezarı benim Cennet bahçem”

4 sene oğlunu  bulabilmek için Türkiye’yi dolaştığını ifade eden Emine Cebeci, “ Anne yüreği çok farkıdır.  Her gördüğünü o zannediyorsun, her ona benzeyene acaba diyorsun. Ben hep sağ aradım, çünkü sağ yollamıştım çocuğumu. Hep sağ bulacağım umuduyla aradım. Ne yazık ki 4 sene sonra kimsesizler mezarlığını açtırdığımda çıkartabildik. O günden sonra buraya göndüm ve o günden beride her gün buradayım. Oğlumun mezarı benim Cennet bahçem. 20 yıl geçti, 40 yılda geçse o yüreğimdeki acı asla bitmez. Çünkü evlat ayrı bir şeydir. Anne babayı kabul ediyorsun ama evladı kabul edemiyorsun” dedi.

“Gölcük’te bir deprem müzemiz yok”

Cebeci Gölcük’te genç nesilde deprem bilincinin olmadığını ifade ederek, “Birde hep diyoruz. Deprem değildi bizleri öldüren, sorumsuzca yapılan o betonlardı. Deprem tabi ki doğal afettir, olur ama binalar keşke sağlam yapılsaydı. Tedbirlerin alınmasını istiyoruz. Bizim yaşadıklarımızı başkaları yaşamasın. 20 yıl geçti, çoğu bilmiyor. Yeni nesil depremi bilmiyor. Gölcük’te çok üzüldüğüm bir şey vardır; O da deprem müzesinin olmaması. Gelecek insanların, gençlerin bilinçlenmesini istiyorum ama maalesef Gölcük’te bir deprem müzemiz yok.  Yapılacağı söyleniyor ama inşallah yapılırda bizde görürüz. Ben 20 yıldır Gölcük’ü hiç terk etmedim ama bilmiyorum 21. yılda olurmuyum diye. Çünkü Gölcük acı veriyor artık bana. Deprem anma etkinlikleri, gerçek bir deprem anma olsa keşke. Ne yazık ki bunları göremiyoruz” dedi.

İsim: Serap DURUKAN