GÖLCÜKSPOR VE MAHALLELİLİK RUHU

GÖLCÜKSPOR VE MAHALLELİLİK RUHU

Gölcük’ün spordaki gururu başta Gölcükspor olmak üzere tüm takımlarımızdır. İlçemizi yıllardır profesyonel lig de temsil eden Gölcükspor’da tebrik ve takdir ettiğim. Başkan Hüseyin Çardak ve yönetimi bugünlere kadar inişli çıkışlı grafikler çizse de Gölcükspor’un Hüseyin Çardak başkanlığında emin ellerde olduğunu görüyorum. Önceki gün birlikte bir çay içtik. İşini gerçekten çok severek yapan bir insan. Futbolculuktan kulüp başkanlığına gelmesi de ayrı bir avantaj ve işin olumlu bir yönü. Futbolcularla, takımla ve teknik heyetle iyi ilişkiler içerisinde olan bir başkan ve samimiyeti ağırlığı kendisine gösteriyor. Hüseyin Çardak gerçekten taşın altına eline koyarak bu göreve geldi. Bu zamana kadar da tavır ve hareketleriyle davranışlarıyla iyi bir başkanlık örneği yansıttı. Bizler de yerel gazete olarak bu konuda Gölcükspor’un büyük  bir kamu oluşturmasında tabii ki kendisine yardımcı olacağız. Başkanın işini severek yapması sadece başkanlık için Gölcükspor için o göreve talip olması son derece önemli. Herkes bunu böyle bilmeli, ona göre davranmalı ve Gölcükspor’u hedefleri doğrultusunda koşturtmalıdır.

MAHALLELİLİK RUHU

Ne kadar güzeldir mahalleli olmak, var mı mahalleli gibisi sımsıcak dostluklar bütünleşen aileler, beraber oynanan oyunlar, beraberce gidilen okullar, birlikte yapılan ne kadar güzellik varsa hepsi mahallelilik ruhu içerisindedir. Ben Yeni Mahalle’ de doğdum ama meşhur Teneke Mahalle’de insanların teneke evlerin içerisinde bir kaç aile birden yaşadığı dönemlere her ne kadar denk gelmesem de biz 60’lı yılların başında Teneke Mahalle’ye taşındığımız da o saçtan teneke kaplı teneke evlerin içerisinde altın kalpli insanların yaşadığını gördüm. Birbirini hiç kırmadan, birlikte ağlayan, birlikte gülen o kadar güzel mahalle idi ki herkes bize gıpta ederdi. Bugün ki gibi asfalt değildi yolları, toprak ama hamuru iyi yoğrulmuş kocaman bir aileyi yansıtırdı Teneke Mahalle. Birlikte yenen yemekler o kadar güzel bir aile yapısını yansıtıyordu ki o günleri unutmak mümkün değil. Çocukluğumuzda çelik çomak, yakan top, seksek, saklambaç tabii ki mika toplarla futbol vazgeçilmezlerimizdendi. Bayramlarda dini kutsal günlerimizde fener alaylarına çıkar, yağ satarım bal satarım, kandil geldi kandil satarım işte geldik kapınıza selam verdik yapınıza selamımı almazsanız bir daha gelmem kapınıza diyen kocaman bir koro kandillerde dolaşır şeker çikolata ve harçlık toplardık. Ne kadar  güzel anlamlı günlerdi. Bugün Teneke Mahalle’de yaşayan o insanlara sorsanız hepsi der ki öyle bir mahalle de şimdi de olsa yaşamak isterdik. Sonuçta bir araya geldiğimiz geceler ve kahvaltılar düzenledik. Hala sımsıcak ilişkilerimiz devam ediyor. Bende Teneke Mahalle’yi  bir masal gibi hikaye etmek istedim. Epey bir bölüm kat ettim ki bir kitaba çevireyim diye şuan da ara zamanı hatta ünlü müzisyen film ve dizi müziklerine adını yazdığımız Toygar Işıklı’da babadan Teneke Mahallelidir. Birlikte sohbetimiz de “Sen kitabı bitir ben de ona güzel bir müzik yaparım” demişti. Ne zaman bitiririm ne zaman devam ederim şuan da değil ama herhalde yaz aylarında 5-10 günlük bir dinlenme ve tatil yapma fırsatı bulursam o zamana tekrar toparlar o zaman bir kitap haline getirmeyi başarırım diye düşünüyorum.