KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN VEZİRLERİNE NE DEDİ?

Biz Kanuni Sultan Süleyman’ı şu ünlü sözüyle biliriz. ‘Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi olmaya Devlet-i Cihanda bir nefes sıhhat gibi.’ Meğerse söylediği başka önemli şeyler de varmış, söylemiş mi söylememiş mi bir rivayet mi yoksa birileri bunu kıssadan hisse çıkarmak için mi anlattı bilemem. Kanuni Sultan Süleyman vezirlerine demiş ki ‘Ben vefat ettikten sonra tabutumu hazırlayacaksınız, ya defnedeceksiniz ya benim bir elimi tabuttan aşağı doğru sarkıtın.’ Vezirler şaşırmış. ‘Olur mu öyle şey hünkarım, niye böyle bir şey yapalım ki’ demişler. Kanuni Sultan Süleyman da ‘Ahali benim elimi görsün görsün ki bu dünyadan göçerken Cihan İmparatoru olmama rağmen bende Ahirete boş gidiyorum. Bak elimde bir şey yok diye görsünler.’ Sonuçta belki her zaman ölümü düşünmemizi istediği için böyle bir şey söyledi. Dedim ya söyledi mi söylemedi mi bilemem. Birileri belki biraz dersler alalım falan diye işi Kanuni Sultan Süleyman’ın üzerinden yürütmüş olabilirler. Evet hayat bir varmış bir yokmuş gibi. Hayatın bir varmışı yaşadığımız anlardır, bir yokmuşu da gözlerimizi dünyaya kapattıktan sonra başlar. Bu dünyadan yani fani olan alemden gidersiniz de öbür tarafta var olmak için neler yapmanız ve hep beraber neler yapmamız gerektiğini belki hatırlatmak içindir. Sonuçta dünya her ne kadar devasa bir görünümle bize görünse de dünyanın içerisinde biz bir nokta kadar bile olamasak ta hepimiz biliyoruz ki; alemde dünyadan fersah fersah büyük yerler var. Demem o ki eğer biz dünyayı gözümüzde çok büyütürsek aç gözlü oluruz. Ne kadar mütevazi yaşarsak da böylesine kıssadan hisse gibi olayların anlatılması da gerekmez. Sonuçta Aşık Veysel ne güzel söylemiş; ‘Uzun ince bir yoldayım, gidiyorum gündüz gece..’ Aşık Veysel demek ki bu dünyayı kalp gözüyle çözmüş ki bunları söylemiş, başka söze ne hacet var ki..