BÜYÜK FELAKET DÜN GİBİ

BÜYÜK FELAKET DÜN GİBİ

Gölcük tarihinin en kabus gecesiydi 45 yılda yapılanların 45 sn de yok olduğu asrın en büyük deprem felaketi sanki dün gibi unutmak ne mümkün.. Mesela beni omuzunda gezdiren Vecdi abim yanından ayırmayan Necla teyze o gece hayattan koptular. Gölcük’ün gelmiş geçmiş en muhterem insanlarındandı Vecdi abim.  12 Eylül zindanlarında işkence gören 17 Ağustos’ta hakkın rahmetine kavuşan hakka yürüyen bir veli adamdı dayımın oğlu Cüneyt, eşi Onur, annemin dayısının oğlu Dövizci Aziz Uzuner ve eşi çocukları o karanlık gecede kaldılar. Türkiye bir deprem ülkesi, her gün bir deprem haberi alıyoruz. Anında 17 Ağustos’a geri dönüp acılarımızı tazeliyoruz. Dedim ya unutmak mümkün değil sanki dün gibi. Bir büyük felaketten ders çıkardık mı derseniz etrafınıza bakın neler olup bittiğini zaten anlarsınız. Gölcük bir Donanma Kentiydi, hala öyle de hem insan hem de maddi kayıplarda bugün belimizi büker. Tersanenin üçte ikisi İstanbul’a taşındı. Donanmanın birçok birlikleri sahillere üstlerini kurdu ve o kayıpları biz hiç bir şekilde telafi etmiş değiliz. Aradan 23 yıl geçti ne yazık ki Türkiye Gölcük’ü eski sosyal ve ekonomik çok güçlü günlerine döndüremedik. Ticari ve sosyal hayatımız aldığı ağır yaraları 23 yıl geçmesine rağmen sarabilmiş değil. Ve eşini soyunu kaybeden acıları hiç yüreğinden çıkaramayan kim varsa sabır dilemekten şehitlerimize de dua etmekten ve mekanları cennet olsun demekten başka bir şey elimizden gelmiyor.