Hayatta bakmak ve görmek son derece önemlidir. Nereye bakıyorsun, baktığın ne, neyi görüyorsun, ne anlıyorsun, bakıp ve gördüklerin senin için ne ifade ediyor. Aklı olanın zeki olması halinde fikir üretimi büyük olur. Bir zamanlar bir film seyretmiştim. Başrollerinde Rahmetli Zeki Alasya ve Metin Akpınar vardı. Yılların eskitemediği oyuncu Süleyman Turan bir reklam şirketinde çalışan direktörü oynuyordu. Filmin adı bu adamlar nereye bakıyor? Zeki, Metin ikilisi bir şeylerde kaça kaça bir inşaatın en üst katına kadar çıkmışlardı. Orada aşağıda ne olup bittiğini görmek adına dev bir afişin bir bölümünü yırtmışlar, dışarıya bakıyorlardı. Sokağa bakan iki tane kafa. Süleyman Turan ajansının üstlendiği çok önemli bir reklam kampanyası için malzeme arıyordu. Öyle bir şey bulmalıydı ki iki de bir kendisini tehdit eden patronu işine son vermesin. Süleyman Turan kara kara düşünürken Taksim Meydanında kafasını şöyle bir kaldırdı. Bir baktı ki yırtık afişin içerisinde iki kafa sokağa bakıyor. Önce şaşırdı, sonra buldum deyip fotoğraf makinasıyla çekim yaptı. Ondan sonra ajansa dönerek patronuna o fotoğrafları gösterdi. Patronu önce anlamadı. Bu nedir böyle? Bu adamlar nereye bakıyor? Deyince Süleyman Turan işte bu ikiliyi reklam kampanyasında kullanacağız. Afişleri her yeri süsleyecek. Bu adamlar nereye bakıyor diye herkese soracağız. Sonra da herkese göstereceğiz ki o adamlar reklamını yapacağımız ürüne bakıyorlar. Bu iş patronun kafasına yattı. Sıra geldi. Metin, Zeki ikilisini bulmaya. Süleyman Turan o çevrede orası senin burası benim diye dolaşıp durdu. İkiliyi yakalayıp paldır küldür patronunun karşısına çıkardı. Patronu onlara iyi davrandı, yedirdi içirdi. Lüks bir otelde misafir ettiler. Zeki, Metin ikilisi ekmek elden su gölden tam bir keyif yaşarken Süleyman Turan gelip haydi patrona gidiyoruz, şimdi sıkı bir pazarlık yapıp iyi para kopartın dedi. Beraberce çıktılar patronun karşısına. Şahane giyinmişler. Patron yine güzel sözlerle şimdi söyleyin bakalım. Bu iş için ne istiyorsunuz dedi. Zeki Metin tabi ki temiz ve saf insanlar. Piyasa, reklam, bir reklam filmini oynamayı bilmiyorlar. Patrona sen ne veriyorsunuz diye sorunca patron 500 gayme dedi. İkisi birden güldüler. Bu paraya oynamayız dediler. Patron renkten renge giriyordu. Zannetti ki 100 bin – 200 bin isteyecekler. İstese de zaten çaresiz verecek. Çünkü işin getirisinin büyük olduğunu görüyor. Bizim iki saf patrona dönüp 1000’er lira alırız dediler. Patron güldü, pek sevinmişti. Yav biraz indirim yapın diye dalga geçmeye başladı. Bizim bu 2 saf bundan aşağı olmaz dedi. İşte bakmak ve görmek. Süleyman Turan orada iyi kalpli bir adam. Güzel baktı, iyi gördü ve fotoğraftan büyük bir iş çıktı. Zeki, Metin saf. Pırıl pırıl 2 Anadolu delikanlısı. Çünkü köylerinden 2 kuruş para için müridiyle İstanbul’a gelmişler. Patronsa bakıyor, görüyor lakin vicdan yok. Kendi milyonları cebine indirecekken, sırtından para kazanacağı insanlara ayıp ediyor. Onlarla dalga geçiyor. İşte hayat böyle bir şey. Bakmak ve görmek.
