DOĞANIN İSYANI
Hava öyle bir hal aldı ki doğa adeta isyan ediyor. Şeklimiz şemalimiz bozuldu. Her yer beton oldu. Yağmur yağıyor çimlere düşmüyor, betonların üzerine düşüyor; buharlaşıp göğe yükseliyor, aşağıya bir sel felaketi olarak geri dönüyor. İstanbul Maslak’ta 40 yıl önce ağaçtan geçilmezdi. Yemyeşil alanlar vardı. Şimdi bir karış yeşil kalmayınca, oralara dikilen gökdelenlerle kimsenin başı göğe ermedi ama İstanbul’da sellerden sulardan kurtulmuyor. Osmanlı’nın başkenti yeşillikler diyarı İstanbul’da “Avcılar’ı bilen var mı?” diye sorarım, mesela yine 40 yıl öncesine gidin, Avcılar’daki korulukları, ormanları bir düşünün; bir de bugün ki halini. Eğer yeşile önem vermezseniz, onu koruyamazsınız. Ağaçları keserseniz, amaç sağlıklı yaşamak değil de çok rant elde etmek olursa, sonunda doğa size isyan eder. Hızla çölleşen topraklar gün gelir sahra çöllerinde olduğu gibi kum tepelerine dönüşerek yağmur yerine kum fırtınalarına yakalanırsınız. Halbuki ağaçlar dünyamızı korurlar. Erozyonu önlerler. Çölleşmeyi önlerler. Hayatımıza hem canlılık hem de renk katarlar. Biz ise onları daha da çoğaltacağımıza kesip dökmekle meşgulüz. Niye? İşin içerisinde daha çok para var diye. Dün televizyonda Kastamonu’da yakalanan bir yırtıcı kuşun hikayesini izledim. Sayıları hızla azalan, tükenme tehlikesiyle karşı karşıya kalan bu kuş türü ne iyi ki o semtin sakinleri tarafından tedavi edilip, tekrar doğal hayata salınmış. Dönün bakın İzmit Körfezi’ne bir zamanlar levrekten istavrite, mercandan karagöze, mezgitten gümüş balığına, isparisine, izmaritine, çinakopuna varana kadar tam bir bereket kaynağıydı. Bugün sorarım size, Körfez’de hangi balıklar kaldı? Mesela hiç karagöz gördünüz mü veya mezgit tuttunuz mu? Hal böyle olunca doğal yaşamdan koparsınız, sonuçta bir gün o doğa da size isyan eder ve biliyorsunuz ki doğal afetlerin sonunda felaketler olur. Gölcüklüler bunu en yakından müşahede eden insanlardır. 17 Ağustos 1999’daki Asrın Felaketini şöyle bir hatırlayın bakalım ve o binaların niçin yıkıldığını düşünün.
Gözlerini Kapatınca
Yaşlı adam ile torunu birlikte oturmuş sohbet ediyorlardı. Bir ara çocuk dedesine bakarak şöyle dedi:
– Dedeciğim gözlerini kapatır mısın? Gayri ihtiyari gözlerini kapatan dedesi, bir taraftan da sormuş:
– Hayırdır evlat, gözlerimi neden kapattırdın?
– Niye olacak dede, annem dün akşam “Deden gözlerini yumduğunda çok zengin olacağız” demişti.
Şimdi sana
Kadının biri dolabından gelen gıcırtıyı kesmesi için eve marangozu çağırır marangoz bakar ama bir sorun bulamaz dolap gıcırdamıyordur ve sorar
-Abla bu dolabın bir şeyi yok ne yapayım?
Kadın:
-Normalde gıcırdamıyor zaten yoldan otobüs geçerken gıcırdıyor sen şimdi dolabın içine gir otobüs geçerken bakarsın. der
-Adamda tamam der başlar beklemeye.
Bir müddet sonra kadının kocası eve gelir üzerini değiştirmek için dolabın kapağını açınca birde ne görsün içinde bir adam hemen sorar.
-Ne işin var senin benim dolabımda…
Marangoz “Abi ne desen haklısın şimdi sana otobüs bekliyorum desem inanmazsın…”
Bundan Sonra Böyle
Yeni evlenen çiftimiz ilk gecenin sabahında ilk kahvaltılarını yapacaklardır.
Eşinin uyuyor olmasını fırsat bilen damat bey, gelin hanıma mükemmel bir kahvaltı hazırlamak için işe koyulur. Sessizce yataktan kalkan damat, ilk olarak bahçenin en güzel köşesine masa ve sandalyeyi taşır.
Yeşillikler içerisinde harika bir masa hazırlamaya başlar. Bal, süt, kaymak, reçel, çikolata, yumurta, tahin, pekmez, domates, salatalık derken müthiş kahvaltı hazırlıkları son bulmak üzeredir. Neredeyse “Bir tek kuş sütü eksik” denecek cinsten bir kahvaltı olmuştur.
Son olarak bahçeden topladığı gülleri de masanın ortasına koyarak mışıl mışıl uyuyan karısının yanına gider. Gayet kibar bir şekilde uyandırdığı karısını bahçeye davet eder.
Bütün olan bitenlerden habersiz olan gelin, elini yüzünü yıkayıp bahçeye çıkar. Gördükleri karşısında ne diyeceğini şaşırır. Mutluluk, şaşkınlık hepsi bir birine girmiş durumdadır.
Karısının sandalyesini çekip oturmasını sağlayan damat son adım olarak ta karısının çayını doldurur ve onu öperek şöyle der;
– “Bundan sonra sabah kahvaltılarını böyle istiyorum karıcığım”
