ZAMANIN TANIKLARI
Hepimız yaşadığımız topraklardan gelip geciyoruz..
Önemli olan bu kısacık sürede,zamanların ötesine neler bırakabildiklerimizdir.
Hangi dönemin ve medeniyetin olursa olsun,kültürel ve tarihi miraslara saygı duymamız
ve onları özenle korumamız gerekmektedir.Çünkü gelecek kuşaklar,onlardan önceki yaşanmışlıkları
ancak bu miraslar sayesinde görecek ve hafızalarına kazıyacaklardır.
Yedi yıl önce İstanbul’dan gelip yerleştiğim Gölcük,tarihi dokusu ve kültürel zenginlikleri ile
çok özel bir şehir.Gölcük Halk Eğitim merkezi ve Gölcük belediyesi iş birliği ile açılan kurslar
ile Mehmet Akif Ersoy Konservatuarda yetişkinlere ders vermek,onlarla birçok proje ortaya çıkarmak
beni derinden mutlu eden olaylardan..ders verdiğim süre zarfında yüzlerce yetişkine resim yapmayı
sevdirdim sanıyorum.En güzeli de onlarla herkesin heyecanla takip ettiği sergiler yapmış olmak.
Bu sefer konumuz yaşadığımız toprakların tarihi ve kültürel zenginliğini tuvallere yansıtmaktı..Şimdiye
kadar yaptıklarımızdan daha bir heyecanla çalıştık sanıyorum..
Önceleri buyük bir araştırma yaparak,unutulmaya yüz tutmuş pekçok binayı araştırdık..Çok şanslıydık,
çünkü Roma ve Bizans medeniyetlerinin izlerini hala taşıyan pekçok eser hala ayaktaydı..Anadolu
Selçukluları ve Osmanlı izleri taşıyan inanılmaz güzellikte evler de bize hikayelerini anlatmaya hazırdı.
Bize kalan da onları saygı ve sevgi ile tuvallere yerleştirmek olacaktı..
Etrafımızdaki herşeye dikkatle bakmaya başladık…Sakladıkları hikayeler,sanki bizler tarafından hayata
geçmeye çalışıyordu.Her yer tarih kokuyordu,her yerde muhteşem anılar vardı.İşte belki de bu yüzden
heyacanla çıktı tüm resimler ortaya.
Gölcük,Değirmendere,Yazlık,Halıdere her yerden bir şeyler vardı resimlerde.
Pekçok insanın eski diye terk ettiği ve hiç uğramadıkları evler vardı mesela.Zamanında çocuk çığlıklarının,
iyi ve kötü olayların yaşandığı bir sürü ev.Bahçelerde misafirlerin ağırlandığı,masalarda kalabalıkların yemekler yediği,
komşularla yardımlaşarak tarhanaların yapıldğı o bahçeler..Şimdilerde sanki biraz sessizliğie gömülseler de
dinleyenler için sesleri saklamaktadır hafızalarında.
Yıllardır açılmayan el işleri ile süslenmiş kapılar,kim bilir kaç zamandır misafir karşılamadılar..
Dantel perdeli pencereler,dizi sizi sardunyaları ile gülümsemeyeli ne kadar oldu kim bilir.
Ahşap sıvalı evler şen çocuk kahkaları duymalayı ne kadar oldu kim bilir..
Yaşadıkları zamanın ruhunu içlerine gömen tüm bu evler,tarihi eserler bizler için bir kitap gibi.
Bizler atölye olarak çok güzel bir sergide unutulmaya yüz tutmuş degerlere farkındalık katmak istedik.
İznik Belediyesi bizi davet etti..Biz de en güzel şekilde şehrimizi temsil ettik ve onlara kültürel değerlerimizi
gösterdik.
İznikliler derneği Başkanı Hasan Basri Başbay,bu serginin mimarı.Bizleri götürdü,misafir etti..
Tabi Kocaeli Üniversitesi nin degerli Hocası Mine Can Hocam Kültürel Miras adlı Sergisi ile aynı sergide
buluşmak bizim için çok değerliydi.Yılların kültürel birikimini sergileyen muhtesem koleksiyonu ile,
zamanın çok ötesine bırakacak değerleri korumanın önemini yine hissettirdi bizlere.
Bizleri tüm sergilerimizde destekleyen Gölcük Kaymakamı Sayın Mustafa Altıntaş ve eşi Funda Altıntaş,
Gölcük Belediye Başkanı Sayın Mehmet Ellibeş ve eşi Feriha Ellibeş,Mehmet Akif Ersoy Konservatuar
arkadaşlarımız,Gölcük Haber Gazetesi Md.Nebiye Azak,,bizim için İznik lere gelen arkadaşlarımız ve
bizim mutluluğumuzu paylaşan tüm sanatseverlere teşekkür ederiz..
Bu güzel resimleri çaışan Aynur Taç,Canan Çevik,Esra Midilli,Fatma Yılmaz,Fatma Özdemir,feryal Akdeniz,Kezban Çolak,
Figen Yazar,Hatice Köksal,Hilal Suan,Kader Alkan,Melek Sivaslıoğlu,Müzeyyen Demir,Seçkin Tunga,
Sevinç Şenduran,Semıha Çizmeci,Songül Batıbay,Tamer Aydın,Zeliha Bor,a bu güzel resimler için teşekkür ediyoruz..
Gelecek kuşaklara belki de güzel bir belge de biz bırakmışızdır..
Gölcük ün tanıtımı adına böyle güzel bir çalışma içinde olmak hepimiz için gurur verici oldu..
Sanatla Kalın..
