Ülkenin birinde küçük bir çocuk yaşarmış.Bu çocuğun annesi ve babası amansız bir hastalığa yakalanmış.Yıllarca yataktan kalkamadıkları için evin her işini bu küçük çocuk yaparmış.
Artık annesinin ve babasının durumu gittikçe ağırlaşmış.Eve gelen doktor, küçük kızın amcasına, artık bu karı kocanın çok yaşayamayacağını söylemiş.Doktor gidince, küçük kız amcasına annesinin ve babasının durumunu sormuş.Amcası da küçük kız üzülmesin diye gerçeği söylemeyip:“Doktor, annene ve babana her gün süs kabağı ile gün ağarmadan önce ve hava karardıktan hemen sonra 2 kere su verirsen, iyileşeceklerini söyledi.” demiş.Çocuk ertesi gün büyük bir mutlulukla süs kabağı aramaya çıkmış. Yakın köylerden birinde bulup heyecanla geri eve dönmüş.Gün kararınca hemen annesine ve babasına süs kabağının içinde su vermeye başlamış. Bu böyle günlerce sürmüş. Çocuk vakitlere çok dikkat etmiş.Asla bir gün bile aksatmadan annesine ve babasına tam vaktinde süs kabağı ile suyu vermiş. Bir gün amca yeniden onları ziyarete geldiğinde, hasta olan kardeşinin ve yengesinin durumunu iyi görmüş.Hemen doktoru çağırmış.Doktor da hasta olan karı- kocanın durumunu iyi görünce şaşkınlık içinde sormuş.
“Başka bir ilaç mı kullanmaya başladınız, küçük kız?”
Kız da doktora:
“Siz amcama söylemişsiniz ya, her gün, gün ağardıktan ve hava karardıktan sonra süs kabağı ile su verin, o zaman iyileşir. Ben de dediğinizi yaptım. Başka hiçbir şey içirmedim.”
Doktor, çocuğun amcası ile göz göze gelmiş ve durumu anlamış.
Eğilip çocuğa “Sakın inanmaktan vazgeçme, sen her gün aynı saatte sularını vermeye devam et.”
Doktor gözyaşları içinde oradan ayrılırken, inanmanın gücünün en etkili ilaçlardan, maldan, mülkten, paradan bile daha kuvvetli olduğunu bir kere daha anlamış.
Onlar için de her şey daha iyi ve güzel olacaktır.
ALINTI
Dilek CESUR
Eğitimci – Yazar
