MÜSİLAJIN PSİKOLOJİK ETKİLERİ
Bizde rahmetli bir Hüseyin Amca vardı. 1900’ lü yıllarda ilaç mümessilliği yapmış bilge ve akıllı bir insandı. Her sözü kıssadan hisse gibiydi. Hepimizi derinden etkileyen şaşkına çeviren müsilaj konusunu düşünüyordum dedi. “Ya uzmanlar 5 yıldan önce gitmez diye ilgili bakan çok sıkı çalışmayla 3 yılda hallederiz” dedi. Bir anda aklıma Hüseyin amcanın şu sözü geldi . “Çok mu bunaldın ? sattım gitti de bitsin” Eee Hüseyin Amca Allah rahmet eylesin işte o dediğin gibi olmuyor artık . Bir yanda pandemi var iki yıldır insanlar acayip bir psikolojik travma yaşıyorlar, korku panik ve bir o kadar da tedirginlik. Şimdi bir de müsilaj eklendi . Denizin üstü köpük köpük insanın hem midesini bulandırıyor hem de içini ürpertiyor. Millet balıktan kaçar oldu. Balık satıcıları dahi müşteriye bunlar Marmara balığı değil demek zorunda kalıyorlar. Ne derseniz deyin korku milleti balıktan uzaklaştırdı. Psikoloji yine olumsuz etkilendi. 3 yanı denizlerle kaplı ülkemizde biz balık yemeyi severiz. Şimdi bu zevkimizi de köreltiyorlar. Balıkçılar ve deniz ürünlerini satan ne kadar iş yeri varsa zor durumda . Sonunda sanki çok azmış gibi bu sektörde de işsizlik sorunu ortaya çıkarsa darbe üstüne darbe. Kocaeli büyükşehir Belediye Başkanı ve aynı zamanda bir akademisyen olan Tahir Büyükakın , acı bir itirafta bulundu, “ Marmara’yı bir fosseptik çukuru gibi kullanmışız” dedi. Acı ama gerçek . Tahir Hoca gerçeği konuştu. Sırf daha fazla para kazanmak uğruna bir takım tesislerin kirli atıklarının denize boşaltabileceği iddiası bir zamanlar usta kalem Mustafa Bağdiken tarafından dile getirilmişti. Eee denize çeşitli kaynaklar vasıtasıyla boşalan evsel atıklar ve diğerleri sonunda denizlerimize yetti gayri dedirtti ve bütün kızgınlığını ve öfkesini denizin üzerine çıkardı. Doğal yaşam ile oynarsanız sizden intikamını işte böyle acı bir şekilde alır. Hatırlarsınız 17 Ağustos 1999 asrın deprem felaketinde ne kadar çürük bina varsa bir kaç saniyede yıkılmış ve bedelini o enkazlar altında kalan deprem şehitlerimiz canları ile ödemişti. Musilaj başka bir şey en büyük nimet olan suyu mahvediyor. Su altında ne kadar canlı varsa yok olup gidiyor. Travma üstüne travma yaşayan insanlarımız şimdi moralleri biraz daha fazla bir şekilde psikolojik bir savaş veriyorlar. Bir yandan iklim değişikliği diğer yandan el birliğiyle yok ettiğimiz doğal hayat sonunda bir afet bir felaket olarak cezayı insanlara kesiyor.
