Bir zamanlar Şenay Yüzbaşıoğlu ‘Hayat Bayram Olsa’ diye güzel bir şarkı söylüyordu. Diyordu ki ‘Bütün dünya buna inansa birlik olsa uzansak sonsuzluğa.’ Demek ki o günlerde de böyle bir ihtiyaç vardı ki bu şarkı patladı gitti. Milletin diline pelesenk oldu. Sonra rahmetli Ayten Alpman çıktı. ‘Bir başkadır Benim Memleketim’ dedi. Ne güzel de söylüyordu. ‘Havasına, Suyuna, Yunusuna Emrah’a bütün alem kurban olsun bu vatana’ buda patladı gitti, hala söyleniyor. Hoş her ikisi de söyleniyor ya. Dedik ya milletin yüreğinde bir özlemdir gidiyor. Ne yazık ki hala hayat bayram olmuyor. Eski bayramları anar olduk. Yüreğimizde bir sızı gibi onları konuşuyoruz. Ee hani? Eskiye rağbet olsaydı bit pazarına nur yağardı. O zaman bu özlem niye, bu hasret niye? Ve bir türlü bayrama çeviremediğimiz hayatta hala umudumuz var.. İnsanoğlu umudunu hiç bir zaman kaybetmez. Çünkü yukarıda Allah var. Sen gayret göster Allah mutlaka görür. ‘Sen irade göster güçlü olsun, samimi olsun sonunda iyiler kazanır’ derler ya; sonunda da mutlaka insanlık kazanacak ve bir gün ille de hayat bayram olacak. Bugün tabi ki tüm dünyayı ‘Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak’ dedirten bir pandemi süreci yaşıyoruz. Tüm insanlık bu salgında açık düştü. Güreş oyununda açık düşmek tuş olmak demektir. İnsan olmak ise hiç bir zaman yenilgiyi kabullenmemektir. Sonunda şeytana uymak gibi karanlık emeller içinde olanlar Kabe-i Muazzama’dan Medine’yi Münevvere’den ve İslam’ın ilk kıblesi Mescid-i Aksa’dan arşa yükselen nurla gözleri kamaşacak ve biz insanoğluyuz, sonunda da çalışma gibi, mücadele etme gibi bir irademiz var. Onu kullandığımızda bize karanlık gösterdikleri ne varsa yine biz aydınlığa çıkartırız. Koronavirüs ille de bitecek şeytanın sa oyunu bitmeyecek. O insana musallat olan kötü niyeti ile yenilerinin peşinde koşacak ve insan sonunda şeytanı da yenecek. Onun için o rahmetli Şenay Yüzbaşıoğlu’nun Hayat Bayram Olsa şarkısını hem söyleyelim hem de o sözleri dikkatle dinleyerek birbirimizle el ele tutuşmasını bilelim.
