Dünyada Asrın Felaketi olarak söylendi. Gölcük Merkezli 17 Ağustos 1999 depreminde nice canlarımızı yitirdik. O zaman mahşer günü böyle olsa gerek diyorduk. Unutmak tabii ki mümkün değil, acılar içimizde bizimle beraber gidiyor. Rahmetli Vecdi abi, rahmetli Necla teyze rahmetli dayımın oğlu Cüneyt, eşi Onur rahmetli Aziz dayı, eşi Şükran, çocukları daha niceleri.. Rahmetli ağabeyim Vecdi Verit sadece Gölcük’ün değil, bu memleketin yetiştirdiği en mümtaz insanlardan biriydi. Depremde Allah uzun ömürler versin Şevket abim enkazdan çıktı. Bizim apartman 1. katın üstüne çöktü.. Böylesine acı dolu günlerde eş dost tanıdık. Ahbap, arkadaş binlerce canımız deprem Şehidi oldular. O gündür bu gündür unutmadık, unutturmayacağız gibi beylik lafları fazla ediyoruz. İşler beylik laflarla değil icraatla oluyor. Onun adı da depremi oluşturan gerçekleri iyi görmek ve tedbirleri ona göre almaktır. Kastamonu, Bartın ve Sinop’ta sel felaketi yaşadık. Acı bir gerçek ortaya çıktı.. Bozkurt ilçesinde yıkılan binalar dere yatağına yapılmış, oraları doldurmuşlar. Dereyi küçültmüşler siteler kurmuşlar. Şimdi bağırmanın, ağlamanın, feryat etmenin kime ne faydası var. İlçemizde bir sürü orta hasarlı bina var. Bunların durumu nedir? Aradan 22 yıl geçti. Bunlara bakmak lazım. Özellikle söylüyorum ki buradan Adapazarı’na bakmak lazım. 1942 yılında Adapazarı’nda büyük deprem olmuş, ardından 1966 yılında ve en son 1999 depremi.. Görülüyor ki Adapazarı’nda 30 yıl aralıklarla büyük depremler oluyor. 67 depreminin Gölcük’ü nasıl etkilediğini, o dönemi yaşayanlar bilir. Aradan 22 yıl geçti. Allah muhafaza Adapazarı’nda 30 yılda bir tekrarlanan deprem 8-10 yıl sonra tekrar vuku bulsa siz düşünün. Bakalım gözünüzün önünde canlandırın, Gölcük’te kaç bina ayakta kalır? Hangi bina durur. ‘Unutmadık unutturmayacağız’ gibi sloganlarla bu işler olmaz. Dünya’nın ‘Yüzyılın Depremi’ dediği 17 Ağustos Büyük Depreminde yitirdiklerimizi bir kez daha Rahmet ve Saygıyla anıyoruz..