ANNEME
On yıl önceydi,bir telefon haberi ile anneme veda edişim.
Uzun zamandır beraber yaşadığı göğüs kanserine yenik düşmüş ve bizlerden uzağa gitmişti. Hastaneye yattığı zaman,biran önce iyileşip bizlerle olacağına hep inandım.Belki de son derece hayat dolu olmasındandır.
Hiç şikayet etmeyen,sürekli neşeli o gülen yüzü ile hiç yakışmadı ona ölüm..Uzun zaman önce yakalandığı kanser ile yaşamayı öğrenmiş,tedavilerini olan ve her fırsatta dünyayı gezen bu güzel kadın,sanırım hayatı dolu dolu yaşamıştır.
Zamanın annelerine has kabiliyette,her zaman mükemmel bir kadındı benim annem..Her zaman bakımlı,saçı başı yapılı olurdu.Giyimi hep tertemiz ve güzeldi..Çok güzel dikiş dikerdi,sanırım o devrin en büyük kazanımı..Eşi ve çocukları da asla ütüsüz ve bakımsız olmazdı.Çocukluk fotoğraflarıma bakıyorum da, şık kıyafetlerimiz ve özenli saçlarımız ile ne kadar da güzel günlermiş.
En özlediklerim den bir de anneciğimin hazırladığı o güzel masalar..Her öğünde tertemiz masa örtüleri ile özenle hazırlanmış o güzel yemekler ve servis.Özensiz bir şey sunmazdı annem ne kadar yorgun olsa da ..Özen ve itina ile başlanırdı güne.Anne kurabiyesi,anne reçeli,anne dolması,anne köftesi tadı özel unutulmazlar arasındaydı..Hiç üşenmediği her yemek ,şimdilerde aklıma geldiğinde o günlerin özlemi bir başka vuruyor yüreğime.Ne yaparsak yapalım ,yanından bile geçemediğimiz o anne lezzetleri yaşadığımız günlere has güzelliklerdi işte.
Nasıl bir özlemse bu anne sevgisi gördüğüm her şey sanki onunla ilgili gibi yaşıyorum. Dolaplarını açtığımda jilet gibi çamaşırları,mis kokan lavanta temizliği insan nasıl silebilir ki..Asla bozulmayan,o yatağı mesela bir kırışıklık olmaz mıydı üstünde.Kar gibi astığı çamaşırlar.zevkle yaptığı ütüler ve muhteşem bir düzen..Nasıl yürüyordu bunca iş bilemiyordum.Üstelik hiç şikayet etmeden..
Hele o güzel sesi ile söylediği şarkılar.. Uzunca bir zaman dinlemedim Zeki Müren i..Sesi inanılmaz benzerdi.Bilmediği de yoktu kesinlikle.Repertuvar bayağı geniş anlayacağınız..Bizi hiç kırmazdı söyler misin deyince..En güzeli de ‘Bir demet Yasemen”….Büyük kızım Yasemin için söylerdi nazlı nazlı. Hala dinleyemiyorum bu şarkıyı.. Çanakkale de yazlık akşamlarında toplandığımız güzel dostlarla en son söylediği şarkı.. Birazını küçük kızım çekmiş ama,dinleme sabrım yok.Sel olan gözyaşlarıma mani olamıyorum.. Ağlamasam diyorum ama gözlerim söz dinlemiyor.. İnsanın içi hep aynı acır mı. Acıyor.Hem de ne çok acıyor..
Bir şarkıda.bir hatırada,bir fotoğrafta.. Ve silemediğim telefon numarasında.. Sonra diyorum ki,kırk yıl yaşadım ben keyfini.Sevgisini,merhametini,neşesini,hüznünü..Torunlarını kucaklamış,sevmiş.Kızlarım doğduğunda onlara bakmış,onlarla oynamış. Evine her gidişimizde kraliçeler gibi ağırlamış,şımartmış ve mutlu etmiş.. Yani birlikte çok güzellik yaşamışız.
Bir sürü güzellik paylaşmışız.. İyi günümde,kötü günümde kucağını açmış,gülmüşüz,ağlamışız..
Ve veda zamanı geldiğinde,yenilmişiz işte.. Her ölüm erkendir denir.. Her annenin ölümü daha da erkendir sanırım..Kaç yaşında olursa olsun onlar sığındığımız güvenli limanlardır. Şimdi bir demet çiçekle koşamıyorum kapına,canım annem..
Nurlarda uyu.. ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN..
