Koca bir yıla daha veda ettik..Bu koca yılın içinde iyisi ve kötüsü ile binlerce şey yaşadık.. Bunlar bizi derinden üzdü,ya da sevindirdi..Ya da hayatımıza katkıda bulundu.Yeni insanlar tanıdık.bazı insanları hayatımızdan çıkardık.Sevildik,nefret edildikBaşardık,başaramadık.Ağladık,güldük..
Yani insan olmanın tüm şartlarını yerine getirdik..Tüm bunlar yaşanırken en başta canımız dediğimiz insanlar bizimleydi..Bazen o canımız dediklerimizen iyi düşmanımız oldu.Ya da hiç tanımadığımız bir insan,en güvendiklerim çıktı..Bazen bir omuza yaslandık,bazen de birine omuz olduk.Dersler verdik,dersler aldık..Sahip olduklarımızı paylaştık,birilerinden bir şeyler öğrendik..”O öyle yapmaz” dediklerimiz tam da öyle yaptılar..
Yanıldık,şaşırdık,tekrar tekrar dersler aldık..Ya da biraz daha büyüdük diyelim.
Karşımıza çıkan her insanın,her olayın aslında bir ders olduğunu anladık..
Mesela yol arkadaşlarının ne kadar önemli olduğunu ve kimlerle yola çıkacağının önemini kavradık ..Etrafınızda bilge ve iyi yürekli insanlar varsa her şartta elinizden tutacağını öğrendik.Eğer kötü niyetli ise yanındakiler ne yaparsan yap bir bir ihanete hazır olmanı ve her an bir çelmeyibeklemeyi..Yürüdüğün yolun hep engellerle döşeneceğini ve her sürprize hazır olmayı..
Zamanın ruhundan mıdır nedir,olumsuz karakterler, olumlulara galip geldi..Yani insanlar onlara bulaşmamak adına onları alkışlamayı ve baş tacı yapmayı yeğledi..Kendilerini güvende tutmak adına..Birbirlerinin en düşmanı olanların,en iyi dost postunda olduğunu gördük..Menfaatin en iyi bağlaç olduğunu ve hırlaşanların asla birbirini ısırmadıklarını da…
Yine de şunu unutmamalıyız ki,hayatta ne yaşarsak yaşayalım bizdeki özü asla yitirmiyoruz..Gönüldaşlarımıza sıkıca sarılıyoruz.Sadeleşiyoruz, Hafifliyoruz. Bize ait olmayan tüm duyguları ilk sahiplerine yolluyoruz.Ve her zaman güzel işler peşinde koşuyoruz..Yenileniyoruz,derinleşiyoruz..
Asla hatasız olmak zorunda olmadığımızı biliyoruz..Bize iyi gelenlere dört elle sarılıyoruz..ve tabi olmazsa olmazımız.SANAT YAPIYORUZ…..SANATLA DOLU BİR YIL OLSUN….Banu Devrim