Vatanını bırakarak Türkiye’ye kaçan, gözyaşlarıyla geldiği ülkemizde efelik yapmaya çalışan Suriyeli bir çapulcu. Oraya bir koltuk koymuş üstüne oturmuş hava yapıyor aklı sıra etrafa posta koyuyor. Bre gafil madem efelik yapacaktın da ülkeni bırakıp ta buraya niye kaçtın? O efeliğini ülkenin savunması için gösterseydin ya! Şimdi bunlar Türkiye’nin sıcak yüzüne hoşgörüsüne ihanet ederek kendilerini bir şey zannediyorlar. Zaman zaman böyle manzaralara rastlıyoruz. Millet bunlara önce acıyordu. Yardım edip karınlarını doyuyordu, merhametten maraz doğar misali hayranları kabarmış ki efeleniyorlar. Bizde bir laf vardır; sen seni bil, sen seni bilmezsen patlatırlar enseni. Ali Cenap milletimizin sabrını zorlamayın. Her şeyin bir sınırı var. Kaçarak geldiğiniz ülkemizde insan gibi durun, böylesine azarlara haddini aşanlara bu devlet, bu millet haddini bildirir. Adamı kulağından tuttuğu gibi atar Suriye topraklarına. Der ki ‘Git efeliğini ülken için yap. Paramparça olmuş ülkende zavallı rolüne bürünerek geldiğin ülkemizde insan olmayı öğren.’ Bak hala sokaklarda dolaşıyor senin arkadaşların. Belki içlerinde akrabaların da vardır. El açıp dileniyorlar, karnımız aç diyorlar. Bu millet acıyıp onları doyuruyor, sense çıkmışsın aç milletini sığınmacılarını doyuranlara hadsizlik yapıyorsun. Şu mübarek ramazan günlerinde biraz İslam nedir? Müslüman olmak nasıl bir şeydir ? Ramazan da neler yapılır? Nelerden kaçınılır, iyice öğren de koskoca milletin sabrını sınama. Var git ülkene, topraklarını savunda sana adam desinler. Yoksa bu millet seni burada madama çevirmesini de bilir.
