Akıl Sır Ermiyor
Nasrettin Hoca bir gün yolda yürürken iki yüz akçe parayı kaybetmiş. Kaybettiği parasını bulamayınca çok üzülen Hoca, “ne olur param bulunsun” diye dua etmiş. Aynı zamanda hocanın yaşadığı şehrin zenginlerinden birisi çıktığı gemi yolculuğunda kötü bir fırtınaya yakalanmış ve “Eğer kurtulursam Nasreddin Hoca’ya iki yüz akçe para vereceğim” diyerek adak adamış . Kötü fırtınadan kurtulan zengin adam şehre gelip iki yüz akçe parayı Hoca’ya vermiş. Hoca bunu görünce şaşırmış ve:– Ey Allah’ım teşekkür ederim. Bu ne dolambaçlı yolmuş, ben parayı ben nerede kaybettim, nereden çıktı. Gerçekten de akıl sır ermiyor, demiş.
Ben Küçük Yangınlara Karışmam
Murat Ağa, Nasrettin Hoca’nın yaşadığı kasabanın en zenginlerinden biriymiş. Ağa aklı ve zekası sayesinde zengin olduğunu düşünerek sürekli kendisiyle övünürmüş.İşine geldiği zaman Hoca’ya danışır, işine gelmediği zaman ise onu dinlemezmiş. Camiye ise sadece cuma günleri gidermiş. Murat Ağa’nın üç katlı, devasa bahçeli çok lüks bir evi varmış. Bütün altınlarını ve paralarını ise bu lüks evinin geniş bahçesinde saklarmış. Cuma günleri camiye geldiğinde vaaz veren Nasrettin Hoca’nın doğrulukla ve dürüstlükle ilgili sözlerinde işine gelmeyen yerlerde:– Hoca Efendi, sen dünya işlerine karışma! Din işi ayrı dünya işi ayrı, dermiş.Günlerden bir gün Murat Ağa’nın evinde yangın çıkınca koşarak camiye gelmiş. O sırada herkes öğle namazından çıkıyormuş. Ağa, Hoca’yı görünce:– Hocam koşun yetişin yardım edin evim yanıyor, demiş.Bunu duyan Hoca durur mu?:– Bana din işleri ile dünya işlerini ayırmam gerektiğini sen öğrettin. Mesela bu yangın senin de dediğin gibi benim asla karışmamam gereken bir dünya işi, demiş.
ALINTI
Orjinal Köşe Yazısına Git