Bir zamanlar aşılar yeterince elimizde yoktu. Aşı aşı diye tutturmuştuk, hatta kıyamet koparmışlardı. Şimdi herkese yetecek kadar aşı var, bu seferde kayıtsız davranıyorlar. Biraz lakayitiz. Bir de işin içinde aşı karşıtları var. Çeşitli varyantların hızla yayıldığı bir dönem yaşıyoruz. Başta Sağlık Bakanlığı olmak üzere Devlet ricali ‘aşı olun’ diye bas bas bağırıyor. Dinleyen yok. Bırakın işin bu yönünü sanki her şey bitmiş gibi maske kullanmayı da bıraktık. Sosyal mesafe hak getire. Ahali birbirinin üstünde… Kurban bayramı tatili epey uzun sürdü. Millet denize, dağlara, kırlara, bayırlara koştu. Bu arada vaka sayıları da 12 bini aştı. Bu tehlikeyi göre göre gelecek olan; ülke olarak hızla kapanmaya doğru koştuğumuzdur. Tehlikenin üzerine Deli Dumrul misali koşarak gidiyoruz. Sanki biyonik insanlarmışız gibi ‘bana bir şey olmaz’ havamız var. Eylül ayında okullar açılacak. Ya kapanma kısmi kısmi başlarsa.. Yani çocuklar haftanın belli günleri okula, belli günleri ekran başına dönerse yine eğitim hayatımız büyük bir çıkmazın içine girmeyecek mi? Özel Okulların yemek ve servis ücretlerini nasıl ayarladıklarına bir bakın. Tamamını mı alıyorlar, yoksa okula geldiğiniz kadar servis ücreti ve yemek ücreti ödeyeceksiniz mi diyorlar? Bu neyin göstergesi? Eğer kısmi kapanmalar gelirse şimdiden tedbiri almanın işareti.. İnşallah öyle olmaz, okullar açılır, sınıflar şenlenir, çocuklar eğitim ve öğretim görmeye sağlıklı bir şekilde devam ederler. Amma velakin biz de bir laf vardır diye nedir o? Perşembe’nin gelişi Çarşamba’dan belli olur bu ne demek? Artan vaka sayıları da işte o Perşembe’nin nasıl gelişinin göstergesidir.
