ÖLÜM VAR MASKE YOK
Biz kademeli normalleşmeyi tam salının olarak aldık maske takmayı bıraktık. Vaka sayıları 20 binin altına inmiyor. Vefat sayıları 200’ün altına düşmüyor. Bu kadar vurdumduymazlığın sonucu ilk tehlike çanları da çok az miktarda olsa da okullarda çalmaya başladı. Milli Eğitim Bakanı 200’e yakın sınıfta görülen vakalar nedeniyle eğitimin yapılmadığını söyledi. Aynı şekilde bana bir şey olmaz kafasıyla devam edersek sayıların artacağından hiç şüphe yok. Geçen sene maske kullanımı çok yoğun olduğu için kış aylarında Türkiye’ de görülmeyen grip vakalarının bu yıl garip bir şekilde artacağını uzamanlar söylüyor. Tek nedeni var maske ve mesafe kurallarına uymamamız. Hiç bir şeyin bitmediğini göre göre her gün ekranlarda neredeyse 300’ü bulan ölüm vakalarını duyarım. Nebalet bir araya gelmeler, doluşmalar , düğün ve cenaze törenlerinde şapur şupur öpüşmeler, bir sevgi gösterisi falan değil sorumsuzluk örneğinin ta kendisidir. Şimdi çocuklara aşıları konuşmaya başladık. Ülke yine ikiye bölündü. Aşılara güvensizlik mi desek, çocuklar o yaşta aşı olmasın korkusu mu desek bilemeyiz ama şöyle bir soru aklımıza geldiğinde yahu biz ilkokulda bir kaç aşı birden olurduk. Hatta yeni doğan çocuklara dahi aşı hemen başlıyor, bu korku neyin nesi ? korkunun adı şudur çocukken olunan aşılar her türlü denemeden, testten geçmiş, güvenilirliği sağlanmış bilinen aşılar. Çin aşısının dışındakiler ise henüz yan etkileri görülmeye devam eden kimi zaman ciddi sıkıntılar yaratan aşılar olduğu için bu korku oradan ileri geliyor. Öyle ise herkes maske takmak zorunda olduğunu aklına iyice yerleştirmeli. Birbirimize sarılmanın bir fayda getirmeyeceğinin aksine birbirimize kötülük yaptığımızı herkes kabul etmeli. Eğer böyle olursa kurallara devam edersek, bir yandan da aşıların öyle yada böyle hızlandırılmış şekilde sürdürüldüğünü varsayarsak işin içinden çıkarız. Aksi takdirde zorunlu kapanmalarla karşılaşabiliriz ki bu ülke için çok zor bir dönem olur.