Hayatın her noktasından ve her alanında yaşam devam ederken onlar farklı bir yapıya sahip olmalarına karşı hissiyatlarıyla yaşantılarına yön vermekteler. Çok çeşitlilik göstermelerine karşın onları anlamak yerine onlara engel olmayı seçmek yaşam mücadelelerini zorlaştırmak büyük haksızlık oluyor. Kimden mi ya da kimlerden mi bahsediyorum tabiki engelli vatandaşlarımızdan bahsediyorum.
Hayatımızın her alnında var olan ve onları görmezden gelmeyeceğimiz bir anlayışla bu hayatın birer parçaları olduğunu idrak etmeliyiz. Görmezden gelerek ya da hiç sayarak onlara ciddi manada haksızlık ettiğimizi unutmayalım. Bu hayatta her an her şeyi yaşayabileceğimizi, bir gün gelir bizlerde aynı durumda kalabileceğimizi hiç ama hiç aklımızdan çıkarmayalım.
Engelli vatandaşlar dediğimiz bu özel insanlar genelde çok hassas oldukları ve hissiyatları normal insanlardan daha fazla olduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Görme engelli, işitme engelli, konuşma engelli, otizmli, down sendromlu, zihinsel engelli gibi farklı özelliklerde engelli dostlarımız, arkadaşlarımız komşularımız ve çocuklar hemen hemen her bölgede, her ilde, her ilçe ve her mahallede vardır. Kimilerinden haberimiz vardır kimileride içine kapanık oldukları için çok fazla bilinmezler.
Oysa bu evrende onlarında yaşamak hakları var ve daha başka hakları da var, onların böyle olmalarında bir suçları yok bu yüzden onları yok sayamayız sayanları da bu konuda uyarmalıyız. Hiç aklımızdan çıkarmamız gereken bir şey var ki oda yaşamak bir pamuk ipliğine bağlı olmak gibidir. Bu iyisindir ama yarın gene iyi olacağın anlamına gelmez, bu gün varsındır yarın olmaya da bilirsindir. Hayatımızın her anında bunu aklımızdan çıkarmamamız gerekir. Zaten bize doğduğumuz günden son nefesimize kadar annelerimizin bir ninni tadında nasihatleri olmuştur, Bir varmış Bir yokmuş derken ki bizi uyardıkları söz gibi.
İşte günlük hayatımızda yaşadığımız her anın bize aslında hatırlattıkları bir şeyler vardır bizlerde eğer farkındaysak bunlardan ders çıkartırız eğer değilsek o fırsat kaçmış demektir. O halde halimize bakıp ne olduğumuzu nasıl olduğumuzu unutmadan Engelli vatandaşlarımızın derdiyle dertlenip, onların mutlu olduklarında da sevinçlerini paylaşmalı ve yanlarında olduğumuzu hissettirmeliyiz.
Yani diyorum ki Engelli olmak bu insanların suçu değil, bu hayatta onların mutluluğundan daha kıymetli bir şey yok, bu nedenle Engelli vatandaşlarımıza Engel olmayın, unutmayın ki onların yaşantılarını zora sokacak, yaşam mücadelesine mani olacak Engel sizsiniz yani herkes bu konuda duyarlı olmalıdır. Engelli vatandaşların hayatın her anında ve bu evrenin her yerinde hakları olduğunu göz ardı etmeden destek olmalıyız. Eğer yaşantılarında zorluk çekiyorsa bilin ki Engel Sizsiniz ve bunu çözecek olan da gene sizsiniz ve siz olacaksınız.
Yolda yürürken, alışveriş yaparken, okulda, işte, çarşıda, Pazarda, otoparkta kısaca her yerde onlar vardır ve var olmaya da devam edeceklerdir. Engelliye Engel olmayın, olanlara da imkan vermeyin. Unutmayın ki bir gün sizlerde aynı durumda kalabilirsiniz.