Şu bizim pastırma hikayesi vardı ya hani kilosu 450 liradan satılan. Meğerse bu arkadaşımız pastırmayı ucuza satıyormuş. Diyor ki yahu ben biraz utandım, ancak bu kadar yaptım. Falan yerde kilosu 530 lira. Hadi buyurun öp babanın elini. Ha diyeceksiniz ki pastırma 450 lira da gitmiyor mu? Dedi ki arkadaş; ‘Epey tedirginim, bu pastırmayı bu fiyattan nasıl satacağım.’ 5 tane geldi 2 gitti. Kalan da bugün yarın gider. E koskoca Gölcük 170 bin nüfus var. İçinde illaki o pastırmayı alacak olanlar da var, var ki bizim arkadaşı gelip buluyorlar. Ne diyelim afiyet şeker olsun. Şimdi bir arkadaş da dedi ki; ‘Eskiden giderdik bir lokantada beraber iftar yapardık. Şimdi baktık ki 100 liranın altında menü yok gibi.. Bu da pek işimize gelmedi.’ Ee hayatta bunlar da var. Gördük ki salata dahi yüksek fiyatta oldu. Domatesi, marulu, soğanı. Yani taze soğan, roka teresi derken, salata da bir zamanlar fakirin yemeği olan kuru fasulye gibi lükse kaçmışsa. Ee hayatta bunlar da var. Demem o ki herkes kendi bütçesine göre hareket ediyor. Kimi bal börek kebap, kimi ekmek bulgur çay, hayatta bunların hepsi var. Şimdi bizim Erol’u akaryakıt istasyonunun önünde gördüm. ‘Benzini koyuyoruz, iki gün yetiyor’ dediğinde ‘abi bir iki gün sonra fiyat biraz daha düşer’ dedi. Ey güzel kardeş düşecekte 10 lira birden düşmeyecek ya bak hayatta bunlar da var.
