Yüzünden eksik etmediği tebessümü ve 40 yıllık dostluğumuz süresince her zaman ağabey kardeş olduğumuz Halil Terzi hakkın rahmetine kavuştu. Anavatan Partisi döneminde 84-89 yılları arası İl Genel Meclis Üyeliği yapan Halil ağabey her zaman iyi insan olmayı başarmış nadir fanilerden biriydi. Değerli Arkadaşım Zahit Akın’ın gece yaptığı paylaşımında vefatını öğrendim. İçim burkuldu. Değerli bir ağabeyi kaybetmenin üzüntüsünü yaşadım. Halil ağabey geçirdiği kaza sonucu uzun süre tedavi görmüş ve defalarca ameliyat olmuştu. Bütün bu sıkıntılı süreçlerinde ne dostlarını ihmal etti ne de yüzünden gülücükleri. Ben ona eceravs diye takılırdım o da bana Arnavut derdi. Hoş ben Arnavut değilim ama hep öyle söylerdi. Dün Kavaklı Camii’nde Öğle Namazına müteakip Halil ağabeyi dualarla son yolculuğuna uğurladık. Camii’nin içi dışı dolup taşmıştı. İnsanlar hep onun güzel yönlerini anlattılar. Güzel anılardan bahsettiler. Sonuçta dünya ölümlü. Her doğan o ölümü mutlaka tadacak. Halil ağabey de doğal olarak faniler kervanına katılarak hakkın rahmetine kavuştu. Hayat bir film şeridi gibidir ve o film gün gelir kopar. Önemli olan film şeridindeki karelerdir. Oraya nasıl fotoğraflar koyduysanız son yolculuğunuzda ahretinizde öyle olur. Bu dünya kimseye kalmıyor. Hani derler ya Sultan Süleyman’a kalmamış da bize mi kalacak diye. İşte aynen öyle. Ne diyelim. İyi insan, iyi dost, iyi ağabey Halil Terzi’ye Allah’tan rahmet, kederli ailesi ve yakınlarına sabırlar ve baş sağlığı dileyerek ruhun şad mekanın cennet olsun.
